Nieuws atletiek en Jogging Team

Wintertriatlon Wachtebeke: 400m zwemmen, 18km MTB, 7km lopen

Twee dagen voor de wedstrijd nog eens langs de masseur geweest, mijn benen zaten echt vast. Op de trainingen van de voorbije week heb ik me zeker niet ingehouden. De grote teleurstelling van de vorige wedstrijd zat nog vers in mijn geheugen gegrift (BK Duatlon, lopen ging goed, fietsen zeer slecht wat resulteerde in een teleurstellende 62e plaats, waar top 10 mogelijk was.)

De dag voor de wedstrijd nog wat losgereden, wat in neutrale benen resulteerde. Ze voelden goed noch slecht.

Zaterdag op tijd in domein Puyenbroek aangekomen, met toch wel goede benen. Na een vijftal minuutjes was het mijn beurt om aan de zwemproef te starten. Het eerste deel ging heel goed, ik kon een mooi tempo blijven aanhouden zonder te forceren. Ongeveer in de helft van het zwemmen moest ik toch wat vaart minderen. Waarschijnlijk iets te snel beginnen zwemmen omdat ik mijn voorganger naderde. Nadat ik hem en nog iemand had kunnen voorbij zwemmen raakte ik weer in mijn ritme. De laatste lengtes toch nog een lichte versnelling kunnen plaatsen, en met 6’15” een 12e zwemtijd kunnen neerzetten.

Na het zwemmen volgde mijn lievelingsonderdeel, het mountainbiken. We moesten twee ronden van 9 km afleggen op een gevarieerd parcours. De eerste kilometer(s) waren vlak asfalt maar met sterke tegenwind. Ik zat alleen, met op een honderdtal meter een groepje voor én achter mij. Iets in vaart minderen zat er niet in omdat ik in het fietsen juist veel tijd kan en wou goedmaken. Dus probeerde ik het voorliggende groepje in te halen. Dit lukte pas echt toen we het bos indoken, en zij het voordeel van in groep rijden verloren. Na een kleine halve ronde kwam ik erbij en twijfelde ik even. Zou ik wachten, of onmiddellijk er voorbij gaan? Even kwam mijn slechte fietsproef van vorige week in mijn gedachte op. Dan was het beslist, ik zou gewoon alles geven tijdens het mountainbiken. Dus ik nam onmiddellijk de koppositie over en begon het tempo te verhogen. Het groepje werd uitgedund, maar er bleven toch een paar mannen in mijn wiel zitten. De kop overpakken wouden ze natuurlijk niet, dus moest ik het anders aanpakken. Een bochtig techniekstukje, met hellingen en veel modder. Ideaal! Al snel pakte ik enkele meters, en dat gat is enkel maar groter geworden.

In het ingaan van de tweede ronde reed ik als 2e met ongeveer 30” achterstand. Ik ben mijn eigen tempo blijven rijden, zonder veel te moeten forceren. In het laatste deel van de 2e ronde -weer in het technische deel- kreeg ik mijn voorganger in het vizier. Op enkele seconden tijd was ik bij hem, en nam ik direct de koppositie over. Samen reden we de wisselzone in, op naar het lopen.

Ik had geen idee of hij een goeie loper was, dus liet ik hem de eerste honderdtal meter op kop lopen. Ik voelde dat ik nog goeie loopbenen had en besloot over te nemen, ik verhoogde ondertussen ook iets mijn tempo. Na enkele bochten zag ik dat hij enkele meters moest prijsgeven. Dat gaf me moed om door te zetten. Ik kon een vrij strak tempo blijven aanhouden en al snel was mijn achtervolger uit het zicht verdwenen. Ik bleef nog steeds datzelfde tempo aanhouden, want ik wist niet of er nog andere goeie lopers op komst zouden zijn. Dit bleek niet het geval, en ik kon met een mooie voorsprong de laatste ronde ingaan. Dat was nog even afzien, maar dat veranderde snel in genieten. Tevreden liep ik als winnaar over de meet!

Achteraf gezien kon de zwemproef nog een beetje sneller. Het mountainbiken was zeer tof, en ging helemaal perfect (beste fietstijd), het afsluitende lopen kon ook iets beter (5e looptijd). Vooral aan dat laatste gaan we de komende maanden nog werken.

Toch redelijk tevreden met het resultaat, in een wedstrijd waar ook enkele toppers aan meededen, waaronder Jan Meysmans, die als 8e eindigde (was in september nog 21e overall en 2e in zijn categorie op het WK Duatlon), en Frederic Merchie die als 2e over de streep kwam (in juli nog 39e in de TriStar triatlon van Madrid).

 

Joeri (verslaggever)
3 december 2011