Nieuws Jogging Team

Details

Gepubliceerd: maandag 28 april 2014 17:53

Geschreven door Jozef Van Nieuwenhove

Vergeet voor altijd de “lichtgevende Mariabeeldjes” en profane verschijningen in allerhande duistere grotten zoals Lourdes, Beauraing of de grot van ’t Beukenhof.

Gooi de theorieën over het einde van de wereld op 21 december 2012, door de Maya’s verkondigd, in de prullenbak en negeer al die andere onheilsvoorspellingen van Het Orakel van Delphi.

D’er is maar één enkele betrouwbare bron die zich kan beroemen op visionaire krachten en dat zijn niet minder dan The Proclaimers, een Schotse band die reeds in 1988, 26 jaar geleden dus, in hun bekendste hit “500 Miles”liederlijk voorspelden wat ALVA in 2014 ging presteren in Antwerpen!
Inderdaad, reken maar uit, volgens de meest recente tabel in de mailcorrespondentie van Geert, nl. 37 lopers en 13 supporters = samen met 50 voor 10 miles = 500 miles ... !

Dat die supporters niet zouden meelopen konden die tweeling/drinkebroers Charlie and Craig Reid toen - 26 jaar geleden - allerminst weten na het nuttigen van iets te veel van hun lokale Schotse drank.

Groot was vooraf wel onze verwondering in den Dreef: waarempel... een dubbeldekker, hoewel... reeds deels bemand met 2 zichtbaar vijandige, rivaliserende bendes, het leken wel Straatlopers en Plezierlopers te zijn. Daar zou zonder twijfel ambras van komen voordat we Antwerpen bereiken!

Neen hoor, ’t waren nogal tamelijk vriendelijke mensen, ze hielden zich bangelijk koest toen ze ons opmerkten en het bleken bij nadere kennismaking de “Roadjoggers” en de “Funrunners” te zijn. Onze eerste indruk van ”straatlopers” en ”plezierlopers” bleek dus weliswaar terecht. Bovendien kwamen ze met drank rond op de terugreis, ze mogen dus nog meegaan.

Zoals aangekondigd geraakte den bus afgeladen vol met vrolijke, blije maar toch hier en daar sporadisch zenuwachtige Alva-gezichten. De raadgevingen (sic !) van de anciens waren andermaal van dien aard om menige blik van onze compagnons, die zich voor het eerst aan de legendarische stadsloop gingen wagen, te doen verbleken en twijfels te veroorzaken aan een positieve afloop.

Komt daar dan nog bovenop dat onze Grooote Manitou en Redder in nood, Bart De Wever, dit jaar moet forfait geven wegens gezondheidsomstandigheden... waar gaan we nu onze steun en kracht kunnen vinden?

Niet getreurd, ’t was maar voor te lachen en een beetje te jennen, al die doemscenario’s: samen uit, samen thuis, de één wel wat vroeger dan de andere.

Zoals gewoonlijk konden we terug van de gebouwen van de Zeescouts gebruik maken, pal rechtover de startplaats. Weeral eens een opportuniteit om onze inspanningen te doseren, gewoon ’t voetpad oversteken en beginnen. Besparing van tijd en energie is steeds welkom in deze crisistijden.

De organisatoren van de 10 miles - met dank aan de DVV - kennen warempel hun wereldje: we werden immers - zoals alle betere lopers - ondergebracht in WAVE 1. Zo moet dat zijn, je moet uw vedetten in de watten leggen om hen in de toekomst terug te zien!

Hoe echter onze Joris (verbannen naar WAVE 3 wegens laattijdige inschrijving, typerend voor hem) alsnog binnengesmokkeld werd in onze middens, blijft voor eeuwig en altijd een goed bewaard geheim. We nemen er een patent op voordat Jan Bardi of David Copperfield met de clou van onze verdwijningstruc gaan lopen!

Voor sommige van onze lopers blijven zowel de 10 miles 2014 als de marathon Antwerpen 2013 ”eine Hassliebe”. Hoe dan ook, spontaan vormde er zich ten gevolge van 2 jaar op elkaar volgende, al dan niet levensbedreigende kwetsuren, het koppeltje Brucha, dat samen idyllisch de aankomstlijn bereikte. Lopen moet niet altijd “afzien” zijn!

Het weer tijdens te wedstrijd was volgens mijn bescheiden mening waar verder nooit naar gevraagd wordt, zelfs ietwat te warm, een lichte regenbui (zoals voorspeld) had voor enige afkoeling kunnen zorgen. Enkele dreigende wolken... en méér niet, waren het enige dat te bespeuren was in de lucht.

Zoals gewoonlijk een massa volk onderweg, vooral in het centrum. Muzikale omkadering deed ons tempo waar nodig wat opdrijven, behalve toen die Band begon ”The Last Post“ te spelen bij het binnenduiken van de Konijnenpijp...! Ik zal de muziek voor mijn begrafenis wel zelf kiezen!

Allen... zonder uitzondering waren opgetogen over de geleverde prestaties: de “ouderen” die reeds meerdere malen deelnamen kwamen binnen in een betere tijd dan vorige keer. De ”nieuwelingen” toonden zich enthousiast en positief dat alles vlot verlopen was binnen een zéér bevredigende tijd!

Het gezellige onderonsje annex drankstonde achteraf in ‘t zonnetje op de gazon langs de Schelde was effenaf oogstrelend en een heuse opsteker voor het groepsgevoel.

Rond 20 uur op de bus kon de sfeer bij menig echte voetbalsupporter dan helemaal niet meer stuk: de klinkende overwinning van het alom geprezen Anderlecht tegen die opgefokte troep dolgedraaide bonobo’s van Standard maakte 27 april tot een niet te overtreffen topdag!!!

» Uitslagen Antwerp 10 Miles en Marathon